Paroles : Lorand Jean Pierre                  Musique: Benedetto. A

DANS UN HOME
IN EEN TEHUIS

In een tehuis is het niet altijd pluis,

Te leven, met meerderen

Je voelt je goed en kunt goed leven,

Maar waar is je verleden.

In een tehuis is het niet altijd pluis,

Men komt niet meer, lans dit tehuis

Wat liefde en hulp,

Maar de kind’ren blijven in hun sclulp.

Zoals alle oude oudjes

Luister ik naar, oude liedjes

Zo vergaan al miyn dagen,

Op de muziek, van ver vergane jaren.

Net als in mijn twintiger jaren,

Al dansend met wilde haren

Zwevend en walsend,

De zorgen even weg. Voor even.

Muziek GITAAR

In een tehuis is het niet altijd pluis,

Niemand die nog luister,

Niemand die nog praat,

Tot het lachen, me vergaat.

In een teheuis is het niet altijd pluis

K’heb alles voor de kinderen gedaan,

Ze komen nooit meer spontaan

Doch, beweren, van mij te houden.

Zoals alle oude oudjes,

Luister ik naar oude liedjes.

Zo vergaan al mijn dagen,

Op de muziek, van ver vrgane jaren.

Nets als in mijn twintiger jaren,

Al dansend met wilde haren

Zwevend en walsend,

De zorgen even weg. Voor even.

In een tehuis is het niet altijd pluis,

Gebukt door het leven, kijk ik naar mijn tenen.

Waaraan toch, heb ik, dit verdient.

In een tehuis is het niet altijd pluis,

Elke dag, denkend en dromend,

Dat iemand ons komt tonen,

Dat we nog, geliefd mogen zijn.

Zoals alle oude oudjes,

Luister il naar, oude liedjes

Zo vergaan al mijn dagen,

Op de miziek, van vergane jaren.

Net als in mijn twintiger jaren,

Al dansend met wilde haren.

Wiegend, zoals vroeger tijd,

Zwevend en walsend,

De zorgen even weg. Voor even.

In een tehuis is het niet altijd pluis

Ik vraag, ol goede God, kijk me toch aan

Als je even tijd hebt, of zo.

Laat me dan, vergaan ?